Beste lezer,
Ben jij je tweelinghelft verloren;- rond je geboorte, op vroege- of op latere leeftijd? Dan herken je vast wel bovenstaande uitspraak van de 105-jarige zuster Leona. Zij verloor haar tweelingzus toen ze 99 jaar was. (Zuster Leona overleed in 2019)
In een eerder interview in het t.v programma KRO-Kruispunt verwoordde zij treffend hoe sterk de band tussen tweelingen is. En hoe ingrijpend het verlies van een tweelingbroer of een tweelingzus kan zijn. Veel ingrijpender dan het verlies van een gewone broer of zus.
Er zijn maar weinig mensen die dit begrijpen. Of dit verlies van de tweelinghelft nu rondom de geboorte, in de kindertijd of op volwassen leeftijd plaatsvindt: het is altijd schrijnend. Je verliest namelijk niet alleen een broer of zus, je verliest een deel van jezelf. Degene met wie je samen dicht tegen elkaar in de moederschoot groeide, met wie je in nauw contact bent opgegroeid, en die vaak dezelfde lichaamsbouw, interesses en zelfs gedachten had zoals jij, is er niet meer.
Om erkenning te krijgen voor dit verdriet en om met het gemis te leren omgaan, ga je op zoek naar hulp. Therapeuten die je kunnen helpen of boeken die kunnen verklaren waarom je je zo voelt. Maar de therapeuten begrijpen je niet en de boeken zijn er niet.
Ik ben Ria Knijnenburg, zorgverlener in hart en nieren en sinds ik met pensioen ben fulltime schrijver. Ook ik ben een halve tweeling op zoek naar informatie. Mijn tweelingzusje overleed toen we drie jaar waren. Door de jaren heen ontdekte ik dat er maar weinig mensen zijn die begrijpen wat het verlies van een tweelinghelft inhoudt, er weinig onderzoek naar is gedaan. Pas zestig jaar later, na andere persoonlijke verliezen, ontmoette ik bij toeval een psychotherapeut die mij kon helpen dit verlies beter te duiden. Toen wist ik het zeker; tweelingverlies geeft een andere dimensie van rouw dan het verlies van een zus en een kind. Het bracht me op het punt waar ik mij momenteel bevind: lotgenoten interviewen voor het samenstellen van een boek over tweelingverlies.
Mijn missie is namelijk te zorgen dat er wél een boek op de markt komt over tweelingverlies. Een boek waar tweelinghelften zich in herkennen, en dat de omgeving, de niet-tweelingen, inzicht geeft in wat tweelingverlies zo specifiek maakt.
En daarvoor ben ik op zoek naar ervaringsverhalen van tweelingen die op vroege- en op volwassen leeftijd hun tweelinghelft zijn verloren.
Dus verhalen van halve tweelingen die van ouders weten dat ze als een tweeling geboren zijn maar als eenling verder leven en van tweelingen die het verlies van hun tweelingbroer of tweelingzus bewust hebben meegemaakt.
Wil jij met jouw unieke verhaal ook een bijdrage leveren aan dit boek? Neem vrijblijvend contact met me op of vul onderstaand formulier in, ook voor vragen.
