Je bent je tweelingbroer of je tweelingzus verloren. Wat dit voor jou als halve tweeling betekent kun je, zelfs jaren later, maar niet uitleggen aan de omgeving; de niet-tweelingen. Om erkenning te krijgen en met het gemis om te leren gaan, zoek je hulp. Maar therapeuten begrijpen je niet, en boeken zijn er niet.
Om de gevolgen van tweelingverlies meer onder de aandacht te brengen ben ik een boek aan het schrijven met de werktitel Geen eenling, geen tweeling.
Met dit boek wil ik de specifieke gevoelens van tweelingen die een tweelingbroer- of tweelingzus hebben verloren zichtbaarder maken, en hun omgeving meer inzicht geven in de gevolgen van dat verlies. Tegelijkertijd biedt het boek informatie aan zorgverleners die in hun praktijk te maken krijgen met verlies en rouw.
Deze foto toont mij samen met mijn tweelingzusje Janneke. Zij overleed toen we ruim drieënhalf jaar oud waren. Haar verlies loopt als een rode draad door mijn verdere leven en inspireert mijn missie om tweelingverlies zichtbaar te maken.
De zoektocht naar mijn identiteit als helft van een tweeling is mijn grootste bron van inspiratie. Door de jaren heen ontdekte ik dat het verlies van een tweelinghelft een unieke, vaak onbegrepen dimensie van rouw met zich meebrengt, waar weinig over bekend is.
Lees hier een recent interview in Magazine Vrouw – 2-11-2024
Hoe ik mijn tweelinggevoel voor het eerst onderzocht en ontrafelde beschrijf ik in het blogartikel Geen eenling, geen tweeling. Ik bevond me een weekend lang tussen identieke tweelingen. Een link van dit blog is geplaatst op de lotgenotensite Tweeling Alleen.nl
Door gesprekken met anderen in dezelfde situatie – overgebleven tweelinghelft zijn – begreep ik dat het verlies van een tweelingbroer of tweelingzus diepe sporen nalaat, ongeacht op welke leeftijd het gebeurt. Lotgenoten vertellen steeds weer hoe moeilijk het is om dit verdriet en gemis uit te leggen aan de omgeving, aan degenen zonder een tweeling. Het gevoel van niet begrepen worden maakt het rouwproces vaak nog zwaarder.
Desondanks is er in Nederland en België nog weinig specialistische kennis over de gevolgen van tweelingverlies, ongeacht of dit op jonge of latere leeftijd plaatsvindt. In onderzoeksrapporten over het verlies van een tweelinghelft ontbreekt vaak een essentieel element: ervaringsverhalen van halve tweelingen. Juist deze verhalen zijn van groot belang om halve tweelingen, hun omgeving en rouwdeskundigen meer inzicht te geven in wat het betekent om verder te leven zonder tweelinghelft. Heb je vragen over tweelingverlies of wil je meer weten? Ik deel graag mijn ervaringen om dit vaak onbegrepen onderwerp bespreekbaar te maken. Neem gerust contact met me op via e-mail, telefoon of WhatsApp.
