Aantal pagina’s: 148
TEKST OP ACHTERFLAP VAN HET BOEK:
Maaike staat voor het leven van een gehandicapte dochter, Mij staat voor alles wat dit met Ria Knijnenburg heeft gedaan. De omgang met haar, maar nog meer de bewustwording van haar afscheid. Ook symboliseren de twee M’s de eenheid tussen haar jong overleden tweelingzusje en de schrijver van deze ontroerende biografie.
Verspreid door het verhaal komen herinneringen aan haar tweelingzusje – vooral door gesprekken met haar moeder- naar boven.
Acceptatie van Maaikes handicap kwam niet zomaar. De reactie van omgeving, de relatie tussen Maaike en Ria’s moeder en de geboorte van haar zoon vormden hierbij belangrijke elementen. Nadat Maaike in een instituut is geplaatst, ontdekte Ria de intuïtieve band tussen moeder en kind. Zwanger van haar derde kind groeide de angst door Maaikes achteruitgang. Uiteindelijk hielp Maaikes oma de angst voor de dood te overwinnen.
De prijs van een exemplaar is € 10,- exclusief portokosten, en is te bestellen via het contactformulier
2 reacties. Plaats een nieuwe
Wat een schitterende beschrijving Peter. Ik raak er helemaal ontroerd van, temeer omdat jij ook in de zorg werkt. Het geeft zo precies aan waarom ik dit boek moest schrijven; het anders kijken naar mensen met een beperking. De strijd die ik overwon door de liefde van mijn dochter, en uiteindelijk ook bij mijn vroeg verlies van mijn tweelingzus uitkwam. Dank je wel voor de uitgebreide reactie 🙏
Het boek Maaike Mij heeft mij ontroerd. Het onderwerp, verlies van kind en tweelingzus. Het oneindig grote verdriet, het houden van, de onmacht, de strijd, acceptatie, de eenzaamheid, de zorg die er altijd is (die je altijd voelt bij een gehandicapt kind), het omgaan met de reacties (onbegrip) uit de omgeving, gevoelens van jaloezie, teleurstelling, wat het doet met je relatie etc. Thema’s die in veel boeken een plekje krijgen zijn ook in dit boek aan de orde. Dit boek is vanuit het hart van de schrijfster geschreven. Het hart van Ria, soms verscheurd, soms vol liefde, soms vol zorg, soms vol levenslust en blijheid, soms vol angst voor al het kwetsbare van Maaike. Daar wordt je als lezer in meegenomen. De emotie en verbeeldingskracht, dat vond ik de kracht van het boek. Verlies van je jonge kind en van je tweelingzus is teveel om als mens te kunt (ver)dragen.
Het zijn onderwerpen die zeker aandacht vragen. Het eerste vanwege het onbegrip (angst) van veel mensen voor deze groep medeburgers
(gehandicapten of zogezegd mensen met een beperking), het tweede vanwege het unieke van tweelingkinderen. Ik stond er niet bij stil wat een enorme band dat schept tussen twee mensen en als er een van de twee wegvalt is het alsof er bij de overlevende ander een amputatie heeft plaatsgevonden. Het mooie van het boek zit ‘m voor mij in de vele prachtige zinnen, met veel gevoel en verbeeldingskracht. Zoals: “de wereld draait. Zodra de wei stil staat huppelen we hand in hand verder, de vlinders achterna. Tot we aan de pluim van een paardebloem komen die boven het groen uitsteekt. We laten elkaar los, pakken de steel en breken hem af. Diep ademen we in , tuiten de lippen en met een haal blazen we tegelijk onze longen leeg”.
En zo door met veel meer prachtige schetsen waardoor je mee ervaart hoe sterk de band is tussen de zusjes. En over Maaike: “Als een veertje raakte ik haar zwarte wimpers aan. Ze opende haar ogen en ik zag haar kleine lichtloze pupillen. Ze zal me nooit zien. Maar ik haar wel. Ik zal haar ogen zijn door haar te beschermen om met andere ogen naar haar te kijken dan voorheen.”
Die mooie zinnen dus maken het een fraai boek. De thema’s zijn van belang. Ria wil deze meer aandacht geven en en dat is alleen maar een goede zaak. Het verlies van een tweelingzus of broer, hoe zwaar dat ingrijpt en het leven van de ander verscheurt is iets waar weinig over bekend is.
Dit boek is hierin een eye opener voor mij geweest. Vooraleerst is voor mij de kracht van het boek de wijze waarop Ria in veel prachtige zinnen het leven in al haar zwaarte en lichtheid (binnen in jezelf en in relatie tot de ander) vorm heeft kunnen geven.
Het schrijverschap is echt wel kunst !!